JHWH JIREH

JHWH ZIET – JHWH ZAL VOORZIEN

HET VERHAAL

Het verhaal waarin God Zich openbaart als Jehova Jireh vind ik wel een beetje een bijzonder verhaal hoor. Abraham (Genesis 22:14) heeft eindelijk zijn zoon Izaäk. Hij (100 jaar) en Sara waren erg oud toen ze eindelijk zwanger raakte.

Eerst was er dat gedoe met Hagar (de slavin van Sara). Sara gaf Hagar aan Abraham, om toch maar een zoon te krijgen, omdat Sara er eigenlijk niet meer in geloofde omdat ze al zo oud was. Abraham huwde Hager en ze kregen een kind Ismaël. Het hele verhaal lees je in Genesis.

Toen raakte Sarah toch nog zwanger en ze kregen hun zoon Izaäk. Toen vroeg God aan Abraham om zijn zoon Izaäk te offeren. Abraham ging met zijn zoon naar de berg, (3 dagen reizen) Ze hadden hout, vuur en een mes mee. Terwijl ze het altaar bouwden bedacht de zoon dat ze geen lam bij zich hadden als offer. Abraham zei dat God daarin zou voorzien. Zo plaatste hij zijn zoon vastgebonden op het altaar en nam Abraham zijn mes… en op dat moment greep er een engel in en stopte dit offer. God had de trouw en gehoorzaamheid van Abraham gezien. Abraham keek om en zag een lam vastzitten, en kon dit lam pakken om te offeren.

Genesis 22: 14 Abraham noemde deze plaats : De Heer zal geven wat nodig is. En dan staat in de grondtekst in het Hebreeuws Jehova Jireh. Dit zegt ook iets over het karakter van God, dat Hij zal voorzien, dat Hij ziet … God openbaard Zich hier als Jehova Jireh.

WAT KAN JE HIER NOU MEE?

Ja, wat een verhaal. Mijn eerste gedachte is dan ook: wat is God wreed? Dat denk ik wel vaker bij stukken in het Oude Testament. Dat snap ik allemaal niet. Maar dat hoeft ook niet, ik hoef niet alles te begrijpen.

Na lang wachten heeft Abraham eindelijk de zoon gekregen die God hem en Sara had beloofd en nu vraagt God om zijn zoon te offeren. Kinderoffers kwamen in die tijd wel vaker voor bij afgodendienaars, maar nooit door God. Hij vraagt niet om kinderoffers. Toch vind ik het een bizar verhaal. Geeft God iets om het later weer terug te vragen?

PERSOONLIJK

Hoe kan God Jehovah-Jireh voor mij zijn … en hoe vind ik dit terug in mijn dagelijks leven.

Mijn man en ik waren zwanger van een tweeling. (Nou ja, ik was eerlijk gezegd het meest zwanger.) Het verhaal van Abraham woog zwaar op mijn gedachten. Zou God mij een tweelingen geven en ze dan later terugvragen? De zwangerschap was op en neer en een van de baby’s groeide niet goed in de laatste paar maanden. Ik moest worden opgenomen in het ziekenhuis en stond voor een week bedrust. Elke week werd er een nieuwe echo gemaakt en elke keer als alles er goed uitzag, mocht ik naar huis en als het slecht was, moest ik weer een week liggen. Thuis had ik trouwens ook bedrust. Het was een constante emotionele achtbaan. We denken dat de inconsistentie in de echo’s te wijten was aan verschillende verloskundigen die ze uitvoerden en de resultaten anders interpreteerden.

Later ontdekten we dat een van de baby’s meer bloed had dan de andere, blijkbaar had de ene baby bloed van de ander genomen. Maar liggend in bed kon ik niet anders dan denken aan mijn gebeden en verlangens naar twee kleine meisjes met blond haar en bruine ogen. Was God me aan het testen? Vertrouwde ik Hem genoeg?

Mijn angst om ze te verliezen verdween nooit, evenals mijn wantrouwen naar God. Ik probeerde zelfs met Hem te onderhandelen. “Als dit, dan dat.” Zou Hij ze van me afnemen? Ik werd opgenomen in week 39 en de spanning nam toe. Uiteindelijk, op 39 weken en 6 dagen, beviel ik van twee mooie meisjes. Ik was zo dankbaar dat ze gezond en compleet geboren waren.

Maar de blijvende gedachte aan God die er een van hen terug zou nemen, bleef lange tijd bij me. De ene baby kreeg medicijnen tegen de bloedarmoede en de andere baby blaakte van gezondheid met een heerlijke rode kleur. Dit grote cadeau … zou dat echt voor ons zijn. Zouden we ze echt mee naar huis mogen nemen? Ik zocht naar de redenen waarom ik niet goed genoeg was, niet voldoende vertrouwde, bang voor God en Zijn Macht. Dan ben je als nieuwe mama nog bang voor heel veel andere dingen. Bang dat ze gestolen worden, bang dat ze ziek worden en al die angsten die nieuwe ouders hebben.

Dit filmpje legt het zo mooi uit. Engels
Abraham ging die berg op, omdat hij God vertrouwde. Abraham snapt ook wel dat God zijn zoon in leven zou houden, want hij was immers de belofte vader van vele zonen. (volk Israël)  Wij kennen het verhaal, maar Abraham kende het verhaal nog niet hoor.

Maar was vol vertrouwen in God, dat no matter wat, God zou voorzien, ondernam Abraham zijn reis. Het maakte veel indruk op me toen ik het zag.

“Gelukkig konden mijn man en ik elke dag van onze dochters genieten en verliep alles zoals het bij jonge ouders verliep“

Zie je het verschil tussen Abraham zijn vertrouwen en mijn wantrouwen?  Ik moest leren om – om te denken -. Andersom denken. Wantrouwen tegenover vertrouwen. Dit is niet geen denkproces, dit is geen een mindfulness maar dit is het kennen van God. Maar is wel een proces hoor en soms vergeet ik het weer.

Als je God kent, is het vertrouwen er. Door het leren kennen van God, ontdek je Wie Hij is en Wie Hij wil zijn voor je. Daarom dat ik bezig ben met de namen van God. Leren zien wie Hij is en dat in mijn leven toepasbaar maken. Want ik ken God lang nog niet goed als ik zou willen en daarom vind ik deze Naam studie zo mooi. God is goed, hoe dan ook. God zal voorzien, hoe dan ook.  Een geloofszekerheid. Helaas niet zonder pijn, ziekte en verdriet, want we leven in een gebroken wereld.

ANGST VOOR VERLIES

Natuurlijk ben ik nog steeds bang om mijn kind of kinderen te verliezen. Dit is iets wat elke ouder heeft. Daarom bid je ook voor je kinderen.

Tegelijkertijd, terwijl ik dit schrijf, denk ik ook aan stilgeboorte, miskraam, wiegendood en het overlijden van hun kind… de intense pijn die ouders moeten doorstaan.

Nee, ik begrijp het niet, ik vind het moeilijk. Waarom God? Waarom geef en neemt U weg? Het overkomt ouders die niet in God geloven en ouders die wel in God geloven. Daar is echt geen onderscheid in. Ik dacht altijd dat als je op God vertrouwt, alles goed zou gaan. Geen ziekte, geen dood, geen pijn. Maar die belofte geldt voor het leven dat we zullen leven na de dood. Echt, ik heb geen zinnig antwoord en ik wil het zeker niet onder het kleed vegen. Het is heel triest als dit gebeurt.

Hoe gaat dit mee werken ten goede, waar de Bijbel over spreekt?
Ik weet het echt niet. Maar ik hou me vast aan het feit dat God goed is! Mijn haren zijn geteld en niets overkomt me, waar God geen weet van heeft. 

“Snappen doe ik het niet God, maar ik laat het los en geef het aan U want ik kan er niets mee. U voorziet en U ziet, help Heer mijn ongeloof “ …

We hebben wel een strijd te leveren in dit leven. Met al onze vragen en onzekerheden.

BEGIN JE DAG

Begin je dag met : “Goeie morgen Heer”. Daarmee ben je je meteen bewust van de aanwezigheid van God. Hij is er en je hoeft het niet alleen te doen. Je angst voor de dag, voor wat komen kan gaan … oei dat werkt verlammend, weet ik uit ervaring. Soms lig ik in bed en moet ik opstaan, maar dan vraag ik me af waarom … of wat er allemaal kan gaan gebeuren voor naars. Haal ik dat ik mijn hoofd of word me dat aangepraat. Dan kan je dag soms zo zwaar zijn. Die dagen ken ik wel hoor, maar het is een keus om bewust je dag in Gods handen te leggen.

Hebrew Name: Jehovah Jireh
English Name: The Lord Your Provider
Key Reference: Genesis 22:14
Strong’s Numbers: 3070 (from 3068 and 7200)
Strong Bijbelvertaling