DE HERE VAN VREDE
JHWH SHALOM
Een van Gods namen in het Oude Testament is YHWH Shalom, de God van de Vrede. Shalom in het oude Testament is niet alleen de afwezigheid van oorlog, maar een totaal welbevinden. Je bevinden onder de zegen van de HERE. Dat kunnen we zelf proberen te bewerkstelligen, maar dat zal mislukken.
Daarom eindigt Paulus ook zijn brief aan de 2 Thessalonicenzen 3 met de bede (Moge is aanvoegende wijs, heeft niets met toestaan te maken, maar dat moge gebeuren, dat het zal gebeuren) dat de God van de Vrede Zelf hen en dus ook ons, die vrede zal geven. Op allerlei wijze. Dus op de manieren die Hij uitzoekt.
Natuurlijk zijn er wel voorwaarden aan die vrede verbonden. De eerste en belangrijkste is dat we Jezus kennen. Hij heeft er immers voor gezorgd dat we weer vrede met God kunnen hebben. Toen Hij stierf scheurde het voorhangsel in de Tempel van boven naar beneden. God zelf deed dat. De toegang is (weer) vrij. Jezus kennen is vrede hebben met God, altijd, wat we ook gedaan hebben, weer terug kunnen keren. Nooit verwijten meer horen (Dat deed de Vader ook niet toen de verloren zoon terugkwam) en weer terugkomen in Zijn liefdevolle Vader-armen. Bron
SHALOM
De meesten van ons zijn bekend met het Hebreeuwse woord voor vrede, dat is ‘shalom’. Het is overigens nog steeds de algemene groet in modern Hebreeuws. De naam van het altaar dat Gideon bouwde, was: de Heer is shalom, vrede. Dus we zien hier het vierde aspect van de ‘verbond-houdende’ trouw van de Heer: Hij is vrede voor zijn volk. Vrede is in een persoon en die persoon is de Heer zelf. De openbaring van vrede kent twee toepassingen. Op twee manieren hebben we vrede nodig.
Ten eerste hebben we vrede nodig met God, een persoonlijke relatie met de Heer waardoor we verzekerd zijn van zijn genade, zijn gunst, zijn zegen. In de Bijbel wordt die vrede met God altijd tot stand gebracht door een offer. Zonder offer, zonder een leven dat is neergelegd, zonder bloed dat heeft gevloeid, kan er geen vrede zijn met God. (onze bekering)
Ten tweede hebben we vrede niet alleen nodig ten opzichte van God, maar ook te midden van alle tegenstand die we ervaren in de wereld om ons heen. Zelfs te midden van oorlog en grote onrust, biedt God zijn kinderen vrede aan. Vrede is niet slechts de afwezigheid van oorlog. Het is zelfs mogelijk om vrede te hebben te midden van oorlog, ruzie, enorme spanning en verwarring, want echte vrede is gebaseerd op die eerste soort vrede: onze verzoende relatie met God. Vrede is niet gebaseerd op de omstandigheden. Als je naar je omstandigheden kijkt, dan zal je vaak zien dat er weinig of geen reden is voor vrede. Maar als je de waarheid hebt leren kennen die besloten ligt in deze verbondsnaam van Jahweh Shalom, Hij die onze vrede is, dan kun je vrede hebben, onder welke omstandigheden ook.
Bron / Derek Prince
Dus laten we vanuit deze twee gezichtspunten kijken naar de vrede die God ons geeft. Allereerst onze relatie met de Heer – de vrede met God door Jezus – en dan de uitwerking van die relatie in ons leven temidden van tumult en omstandigheden. We besluiten vandaag door te kijken naar wat de Bijbel zegt over die eerste vrede: tussen God en de mens. Romeinen 5:1:
“En nu we door ons geloof zijn vrijgesproken van schuld, hebben we vrede met God. Die vrede hebben we te danken aan onze Heer Jezus Christus.”
PERSOONLIJK
God van de vrede, zal je vrede geven. Hoe je omstandigheden er ook uit zien. Ja dat is de bijbel en dat is de waarheid. Maar persoonlijk ervaar ik het niet altijd zo hoor. Het kan zo onrustig zijn in mij, ik kan soms zo ver weg lijken te zijn van God.
De hemel lijkt van beton, geen doorkomen aan met mijn gebed. Gebed wat uiteindelijk roepen word en wat uiteindelijk fluisteren word omdat ik me totaal niet gehoord voel. Herken je vast wel. Of ben ik echt de enige, dat lijkt me niet.
In de bijbel zelf lees ik van mensen die God zoeken en roepen en God niet antwoord. Elia 1 Koningen 18 die streed tegen de 450 profeten van Baäl. Elia die de strijd wint, omdat God – God is. Dan hoort Elia dat Izebel achter hem aan zit en hij word zo bang. Elia kruipt in de grot bij de berg Horeb.
1 Koningen 19:10) hij kruipt weg omdat hij bang is. Eigenlijk wilde hij alleen maar dood.
Dit stuk heb ik altijd heel fascinerend gevonden.
Eerst wint Elia die hele heftige strijd en dan in eens is hij zo bang. Waar is zijn vrede? Waar is zijn geloof en vertrouwen in God? Hij is profeet, hij kan God verstaan. Waarom bekruipt hem die angst en wil hij dood. Pff. herkenbaar hoor.
Soms voel ik me ook een held als ik bid voor dit en dat en strijd voor die en die. Maar soms na zo`n gebed, meteen de aanklacht (aanklacht is nooit van God) dat ik niet zomaar alles kan bidden wat in me op komt. Wie denk ik wel niet dat ik ben. Dan ga ik twijfelen om mezelf als kind van God.
Vrede is God, is een persoon en vrede is geen gevoel. Ook al ervaren wij het vaak wel zo he. Hoe lastig is het soms. We mogen weten dat God bij ons is, hoe we ons ook voelen. Hij is er altijd bij. Als de hemel als beton is, dan nog mogen we weten dat God bij ons is. DAT is vrede, de zekerheid dat God bij je is. Soms dan voel ik het niet, maar het is ook geen gevoel het is ‘weten’, het is ‘vertrouwen’. Dat is best erg moeilijk.
Hebrew Name: Jehovah Shalam Shalom English Name: The Lord who restores, recompenses and repays Key Reference: Joel 2:25 Strong’s Numbers: 3068, 7999 Strong Bijbelvertaling / Strong Bijbelvertaling