JHWH JIREH
JHWH JIREH: JHWH ziet - JHWH zal voorzien
Jehova Jireh
De informatie die je vind onder de link – rode knop – hierboven, is zo uitgebreid en sommige mensen vinden dat juist fijn. Ik ga op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer zien. Dus wil ik het praktisch maken voor me mijzelf.
Het verhaal waarin God Zich openbaard als Jehova Jireh vind ik wel een beetje bijzonder hoor. Abraham ( Genesis 22:14) heeft eindelijk zijn zoon Izaäk. Hij (100 jaar) en Sara waren erg oud toen ze eindelijk zwanger raakte. Eerst dat gedoe met Hagar de dienstmeid die Sara aan Abraham gaf om toch maar een zoon te krijgen, omdat Sara er eigenlijk niet meer in geloofde omdat ze al zo oud was. Abraham huwde Hager en ze kregen een kind Ismaël. Het hele verhaal lees je in Genesis.
Toen raakte Sarah zwanger en ze kregen hun zoon Izaäk. Toen vroeg God aan Abraham om zijn zoon Izaäk te offeren. Abraham ging met zijn zoon naar de berg,(3 dagen reizen) Ze hadden hout, vuur en een mes mee. Terwijl ze het altaar bouwde verzon de zoon in eens dat ze geen lam mee hadden, als offer. Abraham zei dat God daarin zou voorzien. Zo plaatste hij zijn zoon vastgebonden op het altaar en nam Abraham zijn mes … en op dat moment greep er een engel in en stopte dit offer. God had de trouw en gehoorzaamheid van Abraham gezien. Abraham keek om en zag een lam vastzitten en kon dit lam pakken om te offeren.
Genesis 22: 14 Abraham noemde deze plaats : De Heer zal geven wat nodig is. En dan staat in de grondtekst in het Hebreeuws Jehova Jireh. Dit zegt ook iets over het karakter van God, dat Hij zal voorzien, dat Hij ziet … God openbaard Zich hier als Jehova Jireh.
Wat kan je hier nou mee?
Ja wat een verhaal. Mijn eerste gedachten zijn dan ook, wat is God wreed. Dat denk ik wel vaker bij stukken in het Oude Testament. Dat snap ik allemaal niet hoor. Dat hoeft ook niet, ik hoef niet alles te begrijpen. Eindelijk heeft Abraham de zoon gekregen die God hem en Sara had beloofd en nu vraagt God om zijn zoon te offeren. Nu schijnt het dat kinderoffers in die tijd nogal vaak voorkwamen, bij de afgod dieraren maar nooit door God. Hij vraagt geen kinderoffers. Toch vind ik het een bizar verhaal. Geeft God iets om het later weer terug te vragen?
Persoonlijk
Hoe kan God Jehovah-Jireh voor mij zijn … en hoe vind ik dit terug in mijn dagelijks leven.
Mijn man en ik waren zwanger van een tweeling.(nou ik was het meest zwanger hoor) Dit verhaal van Abraham speelde best wel in mijn hoofd. Gaat God mij een tweeling geven en vraagt het later terug? De zwangerschap liep wat wisselend, schommelend. één kindje groeide niet goed in de laatste maanden. Dan moest ik worden opgenomen in het ziekenhuis en had ik een week liggen voor de boeg. Dan werd er een nieuwe echo gemaakt en was alles weer netjes en mocht ik weer naar huis. Dit was een beetje week op week af. Jongens dit maakt je wel onzeker hoor. (( volgens ons kwam dit door de verloskundige echo, die ene week mevrouw A. en de andere week mevrouw B. maakte en de ene meten tussen de lijnen en de ander er net naast. )) * Later bleek dat het ene kind meer bloed had dan de ander.
Maar dan lig je wel eens in bed te denken hoor. Oh mijn gebed en het verlangen van mijn hart was twee meisjes met blonde haren en bruine ogen. (ja waarom zou je het verlangen van je hart niet uitbidden dan) Gaat God mij hier testen? Vertrouw ik wel op God? De weken liepen op tot de levensverwachtingen van de tweeling goed zou zijn, mochten ze geboren worden. 36 weken meen ik. Mijn angst om ze te verliezen bleef aanwezig, zo ook mijn wantrouwen naar God. Ik liep dan ook gerust te onderhandelen met God. Als dit dan dat … Gaat Hij ze terug nemen? Week 39 kwam en ik lag die week in het ziekenhuis en het werd spannend. 39 weken en 6 dagen was ik zwanger toen ik op beviel. Oh twee meisjes, wat was ik blij. Wat een super groot geschenk, dankbaar naar God dat ze in goede gezondheid met alles erop en eraan geboren waren. Maar toch … het bleef in mijn achterhoofd spoken. Gaat God er één terug vragen en welke van twee. Dit heeft echt lang geleefd hoor in mijn onderbewust zijn. Gelukkig kon ik, konden wij iedere dag genieten van onze dochters en alles ging prima en naar wens. (en nog steeds 28 jaar later. Twee blonde dames met bruine ogen)
Abraham ging die berg op, omdat hij God vertrouwde. Abraham snapt ook wel dat God zijn zoon in leven zou houden, want hij was immers de belofte vader van vele zonen. (volk Israël) Wij kennen het verhaal, maar Abraham kende het verhaal nog niet hoor. Maar was vol vertrouwen in God, dat no matter wat, God zou voorzien, ondernam Abraham zijn reis. Dit filmpje geeft het zo mooi en duidelijk weer. Het is in het Engels. Maakte veel indruk op me toen ik het zag. We kunnen het verhaal maar ” kennen ” we het verhaal?
Zie je het verschil tussen Abraham zijn vertrouwen en mijn wantrouwen? Ik moest leren om – om te denken -. Andersom denken. Wantrouwen tegenover vertrouwen. Dit is niet geen denkproces, dit is geen een mindfulness maar dit is het kennen van God. Als je God kent, is het vertrouwen er. Door het leren kennen van God, ontdek je Wie Hij is en Wie Hij wil zijn voor je. Daarom dat ik bezig ben met de namen van God. Leren zien wie Hij is en dat in mijn leven toepasbaar maken. Want ik ken God nog lang niet … God is goed, hoe dan ook. God zal voorzien, hoe dan ook … Een geloofszekerheid. Helaas niet zonder pijn, ziekte en verdriet …
Angst voor verlies
Natuurlijk ben ik nog wel eens bang om mijn kind of kinderen te verliezen. Dat is iets wat iedere ouder heeft. Daarom bid je ook voor je kinderen. Tegelijkertijd dat ik dit schrijf moet ik ook denken aan stilgeboorte en miskramen en wiegendood of overlijden van hun kind … het intens verdriet waar ouders doorheen gaan. Nee ik snap het niet, ik vind het moeilijk. Hoezo God? Waarom geeft U en neemt U weer? Het overkomt ouders die niet in God geloven en ouders die wel in God geloven. Ik dacht altijd dat als je in God vertrouwd het allemaal voor de wind zou gaan. Geen ziekte, geen dood en geen pijn. Maar die belofte is voor het leven wat we gaan leven na de dood. Werkelijk waar ik heb er geen zinnig antwoord op en ik wil het zeker ook niet onder de bank schuiven. Het is super verdrietig en ernstig als dit gebeurd.
Hoe gaat dit mee werken ten goede, waar de Bijbel over spreekt? Ik weet het echt niet. Maar ik hou me vast aan het feit dat God goed is! Mijn haren zijn geteld en niets overkomt me, waar God geen weet van heeft. “Snappen doe ik het niet God, maar ik laat het los en geef het aan U want ik kan er niets mee. U voorziet en U ziet, help Heer mijn ongeloof “ … We hebben wel een strijd te leveren in dit leven.
Dit lied van de Upperoom, Fight my battles sprak me erg aan. Nog een hobby van mij is: filmpjes vertalen en ermee spelen tot het een nieuw filmpje word. Ja in principe ‘jat’ je de audio en nee, dit gaat niet altijd goed. Er verdwijnen wel eens filmpjes.
begin je dag
Begin je dag met : Goeie morgen Heer. Daarmee ben je je meteen bewust van de aanwezigheid van God. Hij is er en je hoeft het niet alleen te doen. Je angst voor de dag, voor wat komen kan gaan … oei dat werkt verlammend, weet ik uit ervaring. Soms lig ik in bed en moet ik opstaan, maar dan vraag ik me af waarom … of wat er allemaal kan gaan gebeuren voor naars. Haal ik dat ik mijn hoofd of word me dat aangepraat. “Heer ik vind het moeilijk om de dag in te gaan, maar ik wil op U vertrouwen”
Dawna de Silva preek Engels
Jehovah-Jireh lied
Op Facebook staan deze plaatjes ook. (maar niet mijn verhaal erom heen) Het gaat gelijk op: op website en op facebook. Je kan als je wilt plaatjes opslaan voor je eigen gebruik. Of je kan via Facebook de plaatjes delen met je vrienden. Zo handig dat internet. Like de pagina op Facebook en nodig je vrienden uit om de Facebook pagina ook te volgen en te liken. Misschien dat ik nog meer socials zal opzoeken. Maar dit deze website is de basis.